Kaszuby Północne LOT - kaszubypolnocne.pl

Miasto Wejherowo zostało założone w 1643 r. przez wojewodę malborskiego Jakuba Wejhera. Dobra rzucewsko-wejherowskie były własnością rodu Wejherów do 1675 r., w latach 1676–1681 należały do Radziwiłłów, następnie do Sobieskich, a od 1720 r. do Przebendowskich. Po dworze Wejherów nie ma dzisiaj śladów, trwa oczekiwanie na badania archeologiczne na potencjalnym terenie, gdzie ów dwór miał się znajdować.

W 1767 r. Ignacy Franciszek Przebendowski przystąpił do budowy rodzinnej rezydencji w Wejherowie, na zachodnim brzegu Cedronu. Budowy jednak nie dokończył – na przeszkodzie stanęły okoliczności związane z pierwszym rozbiorem Polski (1772 r.) i kłopoty finansowe. Przebendowscy sprzedali majątek szkockiemu kupcowi, rezydującemu w Gdańsku, Aleksandrowi Gibsonowi. Po kilkunastu latach Gibson odsprzedał posiadłość swojemu siostrzeńcowi, hrabiemu Ottonowi Aleksandrowi von Keyserlingk. Członkowie rodu Keyserlingków dokończyli budowę pałacu, a właściwie korzystając z części piwnic i budulca, przesunęli bryłę w stronę rzeki oraz na południe, nadając mu neogotycką formę. Data ostatniej historycznej inwestycji rozbudowy o dwa skrzydła wskazuje na 1857 rok i widnieje do dziś na elewacji ogrodowej.

W 1945 r. żona i dzieci ówczesnego właściciela majątku, Henryka Keyserlingka, wyjechały do Niemiec; los hrabiego pozostaje nieznany. Po wojnie w pałacu mieścił  się posterunek milicji, technikum leśne, a najdłużej przedszkole dla dzieci głuchych, które było rzadkością w kraju.

W 1995 r. gospodarzem obiektu zostało Muzeum Piśmiennictwa i Muzyki Kaszubsko-Pomorskiej. Dzięki systematycznie przeprowadzanym renowacjom zespół pałacowo-parkowy odzyskał dawny blask. We wnętrzach odkryto i pieczołowicie odnowiono XIX-wieczne polichromie. Wejherowskie muzeum to największa na świecie instytucja kultury zajmująca się językiem kaszubskim oraz kulturą regionu Kaszub. Udostępniane zbiory należą do najobszerniejszych i najcenniejszych w Polsce. Poza licznymi wystawami muzeum organizuje m.in. konferencje, konkursy literackie i kompozytorskie, koncerty, promocje książek. Prowadzi też bogatą działalność wydawniczą i edukacyjną.

W odrestaurowanych piwnicach pałacu znajduje się stylowa Restauracja „Campanula”, słynąca z włoskiej kuchni oraz sezonowej plenerowej kawiarni, opodal wiekowego dębu.

Przypałacowy ogród z fontanną i pomnikowymi okazami drzew to ulubione miejsce spacerowiczów. Zabytkowy teren zielony wokół pałacu komponuje się doskonale z przylegającym parkiem im. Aleksandra Majkowskiego. Nieopodal znajduje się woliera dla ptaków, w której zobaczyć można orły bieliki, rozbudowany plac zabaw, oranżeria „La Belle”, nieco dalej amfiteatr – miejsce letnich imprez kulturalnych.