Port kaprów
Lokalizacja
W drugiej połowie XVI wieku, powstała polska flota kaperska, której zadaniem było blokowanie portu w Narwie podczas wojny o inflanty. Składała się z uzbrojonych statków handlowych, których szyprowie działali na podstawie tzw. listów kaperskich. Kaprów traktowano jak żołnierzy królewskich i nazywano „strażnikami morza”.
Flota rozpoczęła działania w roku 1560, korzystając z portu w Gdańsku oraz z portu w królewskiej twierdzy Puck. Następnie król Zygmunt August powołał Komisję Morską, stanowiącą pierwszy polski urząd mający za zadanie stworzenie regularnej floty wojennej. Zbudowano wówczas w Pucku pierwszy polski galeon „Smok”, jednak po śmierci króla tworzenie floty przerwano. W roku 1571 Komisja Morska opracowała „Ordynację”, która stanowiła pierwszy polski regulamin służby morskiej i dała podstawę organizacji polskiej floty wojennej. Flota kaperska, licząca maksymalnie około 20 jednostek, zaprzestała działalności w roku 1572.
Dziś pucki port jest zaciszną przystanią jachtów i kutrów rybackich. O militarnej historii świadczy ustawiony tu głaz pamiątkowy przypominający, iż dekretem z dnia 25.II.1567 król Zygmunt August uczynił miasto Puck bazą królewskiej floty kaperskiej i pierwszym portem wojennym Rzeczypospolitej. Na końcu nabrzeża stoi replika słupka zaślubin, przypominająca iż roku pańskiego 1920, 10 lutego, Wojsko Polskie z generałem Józefem Hallerem na czele objęło w wieczyste posiadanie polskie morze. Obok znajduje się pomnik z popiersiem generała Józefa Hallera i inskrypcją „Dla Ciebie Polsko i dla Twej chwały”. A nad całością czuwa postać kapra, którą ustawiono przed portem, na przedmurzu dawnej twierdzy Puck.
- Pobierz artykuł w formie pliku Pdf
- Drukuj treść tego artykułu
- Powrót do poprzedniej strony
- Wypowiedz się na stronie Kontakt