Kaszuby Północne. Wizyta studyjna
Szlakiem fortyfikacji helskich
Członkowie sekcji promocji Lokalnej Organizacji Turystycznej „Kaszuby Północne” przybyli na początek Polski, aby przyswoić sobie ofertę turystyczną Helu pod kierunkiem Karola Wójcika. Spotkanie w terenie służyło zapoznaniu z obiektami stanowiącymi atrakcje turystyczne, a zarazem kopalnię wiedzy historycznej. Ciekawe też pod względem architektonicznym i militarnym.
Uczestnicy wchodzili do: 31. baterii im. Heliodora Laskowskiego (bateria „cyplowa”), 13. Baterii Artylerii Stałej, 21. baterii przeciwlotniczej, 2. Batalionowego Rejonu Umocnionego, wieży kierowania ogniem, schronu 1005 – Centrali Artyleryjskiej, Muzeum Helu. Przewodnik opowiadał o znaczeniu historycznym i militarnym poszczególnych obiektów.
Bateria nr 31 im. Heliodora Laskowskiego to najpotężniejsza i jedyna taka w całej przedwojennej Polsce, składała się z 4 armat Boforsa wz. 30 o kalibrze 152,4 mm. Umiejscowiona na żelbetowych stanowiskach na samym skraju cypla półwyspu helskiego, stąd zwyczajowo nazywa się ją "baterią cyplową".
13. Bateria Artylerii Stałej (w skrócie BAS)
Bateria z armatami kalibru 130 mm. Pierwsze strzelanie przeprowadzono w marcu 1949, a w roku 1959 bateria zasłynęła w czasie ćwiczeń, przez bezpośrednie trafienie i zatopienie radzieckiego kutra torpedowego, będącego zdalnie kierowanym okrętem-celem.
W roku 1974 baterię rozformowano, a w 1977 przeprowadzono ostatnie strzelanie techniczne i armaty zostały zakonserwowane.
21. bateria przeciwlotnicza
Trzy półbaterie zbudowano w 1935 r. o numerach 21, 22 i 23, utworzyły 2. Morski Dywizjon Artylerii Przeciwlotniczej. Dwudziałowe baterie rozlokowano: 21. w rejonie cypla półwyspu, 22. na zachód od portu wojennego, a 23. w rejonie osady Hel-Bór. Miejsca budowy wybrano tak, aby armaty mogły strzelać także na morze i na plaże, dla obrony przed desantem. Do baterii 21. i 22. doprowadzono kolej wąskotorową, a bateria 23. znajdowała się tuż przy torze Hel-Jurata. W czasie działań wojennych wszystkie helskie baterie zwalczały samoloty Luftwaffe, uzyskując około 30 zwycięstw.
Schron 1005 – Centrala Artyleryjska jest pod opieką Stowarzyszenia Terra Helensis
Wnętrze Centrali Artyleryjskiej zostało odświeżone przez członków organizacji, którzy poświęcając swój wolny czas na malowanie i mocowanie instalacji wewnątrz obiektu. Niemało trudu i wysiłku kosztowało nas zdobycie lamp bunkrowych, uchwytów do przewodów i oryginalnych puszek wykonanych z czarnego bakelitu.
Muzuem Helu
Na kilkunastu wystawach wewnątrz stanowiska artyleryjskiego B-1 "ANTON" można obejrzeć życie Helu. Ekspozycje etnograficzne prezentują koleje losu rybaków, kuźnię, stolarnię, kolekcje sprzętów codziennego użytku. Z kolei część przyrodnicza obejmuje kolekcje muszli, bursztynów i minerałów.
Diorama pracy rybaków na półwyspie
.jpg "Naturalnie, Kaszuby Północne")
